. Les METHODES AUDIO-VISUELLES : la

. Les METHODES AUDIO-VISUELLES : la méthodologie SGAV ou
une approche structuro-globale de la langue
Les méthodes audio‐visuelles seront définies dans ce cours comme des méthodologies dont
la cohérence est construite autour de l’utilisation conjointe de l’image et du son. Le terme
audio‐visuel renverra désormais à la seule utilisation conjointe de ces deux éléments. Puren
(1988, p. 284)) définit les méthodes audio‐visuelles comme des méthodologies s’appuyant
sur un seul critère d’ordre technique : s’organiser autour d’un support audio‐visuel. Le
support sonore est constitué par des enregistrements magnétiques, et le support visuel par
des vues fixes (dessins, diapositives ou films fixes) ou des figurines en papier floqué pour
tableau de feutre. Mais la voix du professeur pouvait suppléer les enregistrements, et les
images du livre de l’élève pouvaient faire de même avec les projections. Certains cours
proposaient le choix entre plusieurs de ces possibilités, ou les combinaient.  

Kết quả (Armenia) 1:

, Ձայնա-տեսային Մեթոդները: SGAV մեթոդաբանությունը կամ
կառուցվածքային գլոբալ մոտեցում է լեզվի
աուդիո-վիզուալ մեթոդներով կսահմանվի այս ընթացքում, որպես մեթոդաբանությունների որոնց
հետեւողականություն, որը կառուցվել է շուրջ համատեղ օգտագործման պատկերով եւ ձայնի: Տերմինը
աուդիո-վիզուալ այժմ վերադառնալ միասնական համատեղ օգտագործման այդ երկու տարրերի. Purén
(1988, էջ 284)) սահմանում տեսաձայնային մեթոդներ մեթոդոլոգիաները հիման
վրա մեկ տեխնիկական չափանիշ: կազմակերպել շուրջ աուդիո-վիզուալ միջին. The
ձայնը աջակցությունը բաղկացած մագնիսական ձայնագրությունները եւ տեսողական աջակցության համար
դեռ նկարների (գծագրերը, slides կամ կողմում գտնվող ֆոտոժապավենի) կամ թղթե figurines շտապում է
flannel: Բայց ուսուցչի ձայնը կարող լրացնել ձայնագրությունները, իսկ
Ուսանողական Book պատկերները կարող է անել նույնը, ինչպես նաեւ կանխատեսումների. Որոշ դասընթացներ
առաջարկել է ընտրություն միջեւ մի քանի, այդ հնարավորությունների, կամ համակցված դրանք: